Informacja o śmierci prof. Elżbiety Węcławowicz-Bilskiej

Zarząd Krakowskiego Oddziału Towarzystwa Urbanistów Polskich w głębokim smutku powiadamia o śmierci Koleżanki, przyjaciela i nauczyciela wielu z nas – prof. dr hab. inż. arch. Elżbiety Węcławowicz-Bilskiej.

Pani Profesor była członkiem Towarzystwa Urbanistów Polskich od 1979 roku, została odznaczona Srebrną i Złotą Odznaką Honorową TUP.

Prof. Elżbieta Węcławowicz-Bilska urodziła się 15 września 1948 roku w Krakowie, gdzie ukończyła XIII LO. W roku 1966 bezpośrednio po maturze rozpoczęła Studia wyższe na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej, które ukończyła w 1972. Następnie ukończyła trzyletnie studium podyplomowe konserwacji zabytków architektury i urbanistyki w PK, powadzone pod kierunkiem prof. Wiktora Zina.

Pracę zawodową rozpoczęła w kwietniu roku 1972 w zespole urbanistycznym w Przedsiębiorstwie Państwowym – Pracowni Konserwacji Zabytków w Krakowie. 1 października 1972 roku, została zatrudniona na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej w Instytucie Urbanistyki i Planowania Przestrzennego w Zakładzie Planowania Przestrzennego, kierowanym przez prof. Zbigniewa Wzorka, w zespole prowadzonym przez prof. Wandę Pencakowską. Po podziale Instytutu Urbanistyki i Planowania Przestrzennego w lutym 1992 roku, zakład zmienił nazwę na Instytut Projektowania Miast i Regionów, gdzie początkowo pracowała w Zakładzie Planowania Regionalnego i Ochrony Środowiska, którego została kierownikiem w 2007 roku, później w Katedrze Planowania Przestrzennego i Ochrony Środowiska, której była kierownikiem od 2010 roku. W latach 2007-2018 pełniła obowiązki Dyrektora Instytutu Projektowania Miast i Regionów.

Pracę doktorską nt. Historycznych założeń zdrojowisk w kształtowaniu współczesnych ośrodków balneologicznych w Polsce, wykonała pod kierunkiem prof. Wandy Pencakowskiej w 1987. Stopień doktora habilitowanego uzyskała w roku 1999 na podstawie dorobku i rozprawy pt. Zdrojowiska w strefie wpływu dużego miasta i aglomeracji. Zagadnienia programowo-przestrzenne. Rozprawa habilitacyjna została wyróżniona nagrodą JM Rektora PK. Od 1 października roku 2001 zostałam zatrudniona na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Politechnice Krakowskiej. W październiku 2010 roku prezydent RP nadał jej tytuł naukowy Profesora.

Współpracowała w różnych zespołach wielobranżowych przy wykonaniu projektów architektonicznych, urbanistycznych, miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego i innych opracowań planistycznych. Wykonała szereg projektów m.in. projekt zespołu sakralnego pw. św. Maksymiliana Kolbego w Oświęcimiu 1978-1988, projekt prywatnego sanatorium w Rabce 1992, koncepcję osiedla na Plebańskiej Górze w Myślenicach. Była współautorką planów zagospodarowania przestrzennego i studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin (Rabka, 1990, Pszczyna-1995, Lubień 2004). Współpracowała z Biurem Projektów UAI w Krakowie m.in. przy opracowywaniu mpzp: Swoszowice-Uzdrowisko, Swoszowice-Południe, Swoszowice-Wschód, Wróblowice i inne. W roku 2016 z zespołem pracowników Instytutu przygotowała Koncepcję Planu Zagospodarowania Przestrzennego terenów Politechniki Krakowskiej w Czyżynach.

Brała udział w konkursach architektoniczno-urbanistycznych organizowanych przez Stowarzyszenie Architektów Polskich i Towarzystwo Urbanistów Polskich, zdobywając nagrody i wyróżnienia. W latach 1999 – 2003 pełniła funkcje eksperta z zakresu urbanistyki i planowania przestrzennego w Ministerstwie Zdrowia. W tym czasie była jednym z współtwórców ustawy uzdrowiskowe i uczestniczyła w zespołach projektowych dla utworzenia uzdrowiska Gołdap, Supraśl, Krasnobród, Głuchołazy i Jarnołtówek oraz Szczawa.

W pracy na Uczelni od samego początku stale uczestniczyła w rozmaitych projektach badawczych i studialnych Rządowych i Resortowych a następnie Grantach KBN oraz Grantach międzynarodowych. Od roku 2009 w ramach współpracy naukowo – dydaktycznej z Wydziałem Architektury Politechniki w Bratysławie (STU), pod Jej kierunkiem wykonano 4 międzynarodowe granty Wyszehradzkie. W roku 2011 z Jej inicjatywy uruchomione zostały podyplomowe Studia Planowanie Przestrzenne, była głównym inicjatorem powstania międzywydziałowego Kierunku Gospodarka Przestrzenna w Politechnice Krakowskiej.

Prof. Elżbieta Węcławowicz-Bilska była osobą pogodną, odważną, o wielkim sercu. Zawsze znajdowała czas na rozmowę na każdy temat nie tylko zawodowy. Potrafiła współpracować z osobami o różnych charakterach i przekonaniach. Pozostanie dla nas wszystkich wzorem jak być dobrym i wierzącym człowiekiem.  

Cześć jej Pamięci !

Zarząd Krakowskiego Oddziału Towarzystwa Urbanistów Polskich