Aktywność i skuteczność działania urbanistyki powinna opierać się na aktualnym, aprobowanym i upowszechnionym systemie wartości i zasad określających sposób zaspokajania potrzeb człowieka.
Modernizm w urbanistyce przechodzi do historii. Nowej doktryny dziś nie mamy.
Na sposób zaspokajania potrzeb przestrzennych wpływają dziś przede wszystkim:
zasady gospodarki rynkowej, rozstrzygające obecnie w znacznej mierze o kierunkach rozwoju i przekształceń naszej przestrzeni,
resztki doktryny modernistycznej, pozostałe w nawykach warsztatowych urbanistów,
ogólnikowe zasady rozwoju zrównoważonego, występujące niemal wyłącznie w warstwie deklaratywnej.
Nowa doktryna urbanistyczna powinna:
obejmować podstawy teoretyczne i zasady praktyczne,
konkretyzować pojęcie ładu przestrzennego jako dobra publicznego,
brać pod uwagę zmieniające się aspiracje, potrzeby, możliwości, upodobania i zwyczaje społeczeństwa polskiego,
odnosić się do problemów i tendencji rozwojowych polskich miast i całej przestrzeni kraju,
respektować obiektywne prawa rządzące urbanizacją,
ograniczać się do określenia podstawowych kanonów, pozostawiając pole do ich twórczej interpretacji,
uwzględniać pryncypia leżące u podstaw polityki Unii Europejskiej.
Przygotowanie i opracowanie nowej doktryny urbanistycznej jest obowiązkiem całego zainteresowanego nią środowiska. Powinna ona być efektem porozumienia i współdziałania, emanacją wiedzy i poglądów szerokiego grona ludzi i organizacji zajmujących się wieloma aspektami urbanistyki.
Stan prac nad nową doktryną powinien być zaprezentowany na kolejnym Kongresie Urbanistyki Polskiej.
