My uczestnicy II Kongresu Urbanistyki Polskiej potwierdzamy wagę i aktualność przesłania I Kongresu Urbanistyki Polskiej w 2003 r. „Miasto wspólne dobro i zbiorowy obowiązek”
W obecnej sytuacji kraju przesłanie to wymaga przełomu w skuteczności osiągania celów polityki przestrzennej urzeczywistniającej się przez efektywne przedsięwzięcia urbanistyczne.
Przełom jest niezbędny wobec:
pogłębiającej się zapaści ładu przestrzennego, który zagraża dalszemu rozwojowi gospodarczemu, cywilizacyjnemu i demograficznemu,
szansy i potrzeby wzmocnienia konkurencyjności kraju w warunkach postępującej globalizacji,
potrzeby wzmocnienia ochrony wartości przyrodniczych i kulturowych.
Zwiększenie skuteczności polityki przestrzennej jest wyzwaniem dla wszystkich zajmujących się realnie zagospodarowaniem przestrzeni.
Uzyskanie skuteczności wymaga:
konstruowania i realizowania polityki przestrzennej z udziałem wszystkich zainteresowanych partnerów publicznych, społecznych i gospodarczych, warunkującym uzyskanie społecznej aprobaty i wsparcia politycznego,
wzmocnienia roli urbanistyki w procesie podejmowania decyzji politycznych,
prowadzenia polityki przestrzennej w skali kraju,
tworzenia struktur organizacyjnych zdolnych do skoordynowanej współpracy w ramach realizacji złożonych przedsięwzięć urbanistycznych, w tym także przynoszących obopólną korzyść przedsięwzięć publiczno-prywatnych,
stabilności dobrego i spójnego prawa,
uporządkowania kompetencji władz publicznych oraz ich wyposażenia w efektywne instrumenty polityki przestrzennej,
przeciwdziałania dysfunkcjom uspołecznienia procesów planowania,
reorientacji modelu planowania na kreowanie nowych wartości oraz sterowanie procesami rozwoju i przekształceń,
upowszechnienia wiedzy o dobrych praktykach planowania i realizacji.