Urodził się w 1928 r w Warszawie, gdzie, po wojnie, ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej.

Od 1956 r. był członkiem  Towarzystwa Urbanistów Polskich, jego  prezesem  w latach 1993-97, przewodniczącym Rady Towarzystwa  w latach 1997-2006 i wieloletnim prezesem Klubu Seniora. W uznaniu zasług  wyróżniono go Złotą Odznaką Honorową TUP a następnie nadano mu godność Członka Honorowego TUP .

Kochał Warszawę, w której się urodził, zdobył wykształcenie i z którą związał swe długie życie i pracę. Oddany jej odbudowie, tworzył później plany jej  rozwoju przestrzennego, projektował  jej  zabudowę oraz zabiegał o jej najwyższe walory w licznych dyskusjach i publikacjach.

Swoją wiedzę i doświadczenie wykorzystywał  w pracy przy projektach Organizacji Narodów Zjednoczonych dotyczących odbudowy po trzęsieniach ziemi Skopje w byłej Jugosławii i Chimbote w Peru, rozwoju przestrzennego Libii i  planowania przestrzennego w krajach  Afryki i Bliskiego Wschodu.

Zdobył uznanie w międzynarodowych stowarzyszeniach urbanistów. Był vice-prezesem Europejskiej Rady Urbanistów (ECTP), vice-prezesem Międzynarodowego Towarzystwa Planistów Miast i Regionów (ISoCaRP) i reprezentantem TUP w Międzynarodowej Federacji Mieszkalnictwa i Planowania. Uczestniczył w  licznych kongresach tych organizacji i organizował ich kongresy i seminaria w Polsce.

W środowisku urbanistów cieszył się niekwestionowanym autorytetem, imponując wyważonymi sądami,  energią i optymizmem oraz niezwykłą kultura bycia. Swym dorobkiem zapisał piękną kartę polskiej urbanistyki zasługując na naszą wdzięczność.

Opracował: Stanisław Furman