There are no translations available.
Pamięci Tomasza Polańskiego
Odszedł od nas w miniony poniedziałek i zawsze wspominać będziemy jego prawość, koleżeńskość, skromność i wielką kulturę. My ? który mogli cieszyć się Jego przyjaźnią, pomocą, doradą, w pracy, czy w działalności stowarzyszeniowej. Żal wielki, że już nie ma Go wśród nas?
Pochodził z Lubelszczyzny i tu, w Lublinie, urodził się w 1939 r. i niezadługo po wojnie zamieszkał w Nysie. Tu ukończył Liceum Ogólnokształcące Carolinum i podjął w 1957 r. studia na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej, które ukończył 10 lat później i wkrótce też przeniósł się do Wrocławia, gdzie podjął pracę w tutejszych przedsiębiorstwach budownictwa przemysłowego.
Szybko postanowił przenieść się do Jeleniej Góry i tu poznaliśmy go jako wrażliwego na miejscowe problemy urbanistyczno-architektoniczne, umiejętnie je i odpowiedzialnie rozwiązującego ? najpierw jako architekta miejskiego w Cieplicach, a po utworzeniu województwa jeleniogórskiego jako starszego projektanta w ówczesnym Wojewódzkim Biurze Planowania Przestrzennego, a potem Głównego Architekta Województwa w Dyrekcji Rozbudowy Miast i Osiedli Wiejskich w Jeleniej Górze i następnie, do 1981 r. jako dyrektora wspomnianego biura i także Głównego Architekta (funkcje te pełnił także już w innych strukturach organizacyjny w l. 1995-2001 Z pierwszych lat Jego pracy na tych stanowiskach na pewno pamiętamy go jako m.in. inicjatora ogólnopolskiego konkursu na regionalny dom mieszkalny, którego efekty były przez wiele następnych lat twórczo wykorzystywane w praktyce projektowej.
Wtedy poznałem bliżej Tomasza jako kolegę z pracy w Biurze i z prac oraz działalności poza-biurowych, związanych z uczestnictwem w konkursach architektonicznych oraz w ramach naszych, jeleniogórskich oddziałów TUP i SARP (w którym w l. 2012-2015 pełnił funkcję wiceprezesa). Warto przypomnieć tu, że to Jemu zawdzięczamy zaprojektowanie dzisiejszej siedziby SARP, a także funkcjonowanie Pracowni Usług Architektonicznych SARP, w której wielu z nas mogło zacząć pracować poza państwowymi strukturami projektowymi. Jego jeleniogórską aktywność przerwał raz i drugi wyjazd do Libii i Nigerii, gdzie pracował jako urbanista dla potrzeb władz lokalnych w tych krajach i tu także zdobył nowe doświadczenia, z którymi chętnie się dzielił.
W 2002 r. podjął na następnych pięć lat, do przejścia na emeryturę, pracę w ?marszałkowskim?, Wojewódzkim Biurze Planowania Przestrzennego we Wrocławiu jako jego dyrektor i to na początku tej Jego tu pracy została ukończona I edycja planu zagospodarowania przestrzennego województwa dolnośląskiego. Miałem szczęście w latach następnych pracować w tym Biurze, przy pracach nad kolejną edycja wspomnianego planu, i wielokrotnie mogłem cieszyć się przy tym pomocą i doradą Tomasza, z którym mieliśmy stały, koleżeński kontakt.
Przypominam tylko wybrane informacje o Jego przede wszystkim zawodowej aktywności i chyba przyszło nam za wcześnie żegnać Go, naszego Przyjaciela, Kolegę, Szefa w wielu strukturach organizacyjnych, w których mogliśmy mu towarzyszyć? Zapamiętajmy Go takim, jakim był także: pogodnym, życzliwym, inspirującym, pomocnym?Cześć Jego Pamięci!
Janusz Korzeń
