Wręczenie nagród za najlepsze prace dyplomowe obronione w 2022 r.

16 czerwca 2023 r. podczas obchodów Jubileuszowej Konferencji 100-lecia TUP wręczono nagrody w konkursie krakowskiego oddziału Towarzystwa Urbanistów Polskich na najlepsze prace dyplomowe z zakresu urbanistyki, planowania przestrzennego i architektury krajobrazu. Honorowe nagrody przyznało Jury w składzie: dr inż. arch. Marceli Łasocha, dr hab. inż. arch. Bogusław Podhalański, prof. PK, dr inż. arch. Monika Gołąb-Korzeniowska, prof. PK, dr inż. arch. kraj. Laura Kochel oraz dr inż. arch. kraj. Agata Walczak. Prace koordynowała Sekretarz Konkursu dr inż. arch. Dorota Jopek.

Nagrodzone prace magisterskie:

I NAGRODA

I miejsce dla pracy pt. PAMIĘĆ PODZAMCZA. REWITALIZACJA DAWNEJ DZIELNICY ŻYDOWSKIEJ W LUBLINIE
Autor: mgr inż. arch Michalina Zyga
Promotor: dr inż. arch. Damian Poklewski-Koziełł

fot. Jan Zych

„W jakim stopniu materialna forma przestrzeni powinna przypominać o niematerialnej historii miejsca, tak żeby jej użytkownik nie został przytłoczony i nie zaczął danego miejsca unikać?” Na to pytanie autorka pracy poszukuje odpowiedzi w swoim projekcie dotyczącym zagospodarowania przestrzeni po dawnej dzielnicy żydowskiej i getcie w Lublinie. Pierwsza nagroda w konkursie świadczy, iż znalezienie odpowiedzi zostało zakończone pełnym sukcesem. Autorka bierze na warsztat temat trudny, wielowątkowy, łączący skrajne funkcje: miejsce pamięci o tragicznej historii mieszkańców oraz ruchliwą przestrzeń publiczną.

Projekt został poprzedzony szczegółową analizą literatury dotyczącą systematyki miejsc pamięci oraz analizą porównawczą wybranych miejsc pamięci znajdujących się w przestrzeniach publicznych. Wyciąga trafne wnioski, które ułatwiają podjęcie decyzji projektowych. Na prostych i czytelnych grafikach autorka prezentuje poszczególne etapy rozwoju żydowskiej dzielnicy, założenia getta oraz zniszczeń jakie dokonują się po jego likwidacji. Analizuje współczesne zagospodarowanie i identyfikuje problemy występujące na obszarze.

„Projekt został rozwinięty na trzech płaszczyznach wytycznych – pamięci, spójności i żywotności.” Autorka skupia się na łączeniu treści historycznych ze współczesnymi potrzebami, próbując przywrócić pamięć o historii miejsca równocześnie tworząc atrakcyjną przestrzeń. Skupia się na połączeniach przestrzennych i funkcjonalnych wzgórza Czwartek ze Starym Miastem, oraz zniesieniem komunikacyjnych barier. Projekt zakłada reorganizacje przestrzeni, poprzez uczytelnienie szlaków komunikacyjnych, uzupełnienia kwartałów nowymi budynkami, wprowadzenie nowych funkcji oraz ograniczenie funkcji dworca oraz targowisk.

Elementy memoratywne odnoszą się „bezpośrednio do życia, nie do śmierci”. Zamiast stawiania monumentów, autorka stara się oddziaływać na psychikę użytkowników wprowadzając ich w ciepłą klimatyczną przestrzeń, przywołującą obrazy tłocznych uliczek i codziennego życia. Wykorzystuje do tego liczne źródła światła, zmiany nawierzchni oraz elementy małej architektury. Centralnym punktem projektu, jest studnia, stanowiąca jedyny obiekt jaki pozostał z dawnego zagospodarowania. Prowadzi do niej aleja światełek obrazujących kolejkę, która ustawiała się w poprzek placu. Pięknie grafiki utrzymane w ciepłej kolorystyce, zachęcają do szczegółowej analizy całej pracy, przy równoczesnym odkrywaniu historii miejsca. Nieco tajemnicze wizualizacje sprawiają, iż odczuwa się chęć spaceru po rozświetlonych placach i zgubienia się pośród wąskich uliczek.


II NAGRODA
II miejsce ex aequo dla pracy pt. DOSTOSOWANIE INFRASTRUKTURY DO RUCHU PIESZEGO NA OBSZARZE DZIELNICY VIII DĘBNIKI W ŚWIETLE KONCEPCJI WALKABILITY
Autor: mgr Aleksander Sielecki
Promotor: dr hab. Grzegorz Micek, prof. UJ

fot. Jan Zych

Zaletą pracy jest wykreowanie przez jej Autora własnego wskaźnika walkability (przyjazności dla ruchu pieszego) w oparciu o własne badania, m.in. tzw. Index of Space Adjustment for Walking, (Indeks dostosowania przestrzeni dla ruchu pieszego – chodzenia), z wykorzystaniem badań ankietowych, metody GIS, własnych obserwacji zachowań pieszych w terenie oraz inwentaryzacji terenowej. Badania Autor przeprowadził je w części dzielnicy Dębniki, której to terytorium posłużyło jako pole badawcze. Badania poprzedziło umieszczone w pracy dokonane przez Autora rozeznanie, w formie analiz publikacji w zakresie różnych form mobilności, zrównoważonego transportu i ruchu pieszego. Praca zawiera szereg ilustracji, tabel i fotografii, w interesujący sposób przybliżających Czytelnikowi problematykę oraz informuje w jaki sposób i jak użytkownicy oceniają przestrzeń zurbanizowaną pod kątem możliwości poprawy jej infrastruktury związanej z mobilnością, w szczególności z odbiorem jakości tej przestrzeni.

II miejsce ex aequo dla pracy pt. PROJEKT PARKU METROPOLITALNEGO W DZIELNICY ORŁOWO – ANALIZA I MOŻLIWOŚCI KSZTAŁTOWANIA POWIĄZAŃ MIĘDZY GÓRNYM I DOLNYM TARASEM GDYNI
Autorzy: mgr inż. arch kraj. Aleksandra Gońda, mgr inż. arch kraj. Szymon Chromik
Promotor: dr hab. inż. arch. Katarzyna Łakomy, prof. PK
Promotor pomocniczy: dr inż. arch., arch. kraj. Miłosz Zieliński

fot. Jan Zych

Praca prezentuję koncepcję parku metropolitalnego łączącego górny i dolny taras Gdyni i łączy rejon nabrzeża z otuliną Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. Część empiryczna zawiera szczegółowe analizy z zakresu historii, urbanistyki, przyrody oraz badania społeczne obejmujące ankiety grupowe i wywiady indywidualne z wykorzystaniem metody Design Thinking. Autorzy w prezentacji oczekiwań społecznych dotyczących przestrzeni posługują się narzędziem „persona” reprezentującym poszczególne grupy użytkowników. Część projektowa dotyczy skali planistycznej i lokalnej. Koncepcja zakłada przestrzenne zespolenie korespondujących obszarów tematycznych z dolnego i górnego tarasu miasta, wdrożenie systemu retencji oraz utworzenie korytarzy migracyjnych. W skali lokalnej zaproponowano rewaloryzację i rekonstrukcję zespołu dworskiego Parku Kolibkowskiego oraz uczytelnienie wartości przyrodniczych. Rozwiązanie szczegółowe dotyczą małej architektury oraz wiaty na polanie rekreacyjnej.

Autorzy wykazują się wnikliwością badawczą na etapie analitycznym oraz wysokim poziomem wrażliwości i świadomości w procesie projektowym. Praca w nowatorski sposób łączy metody i techniki badawcze z dwóch dziedzin z obszaru nauk społecznych i nauk technicznych. Zaletą pracy jest również atrakcyjna forma graficzna. Autorzy prezentują klarowanie poszczególne etapy pracy, a wnioski z prac badawczych znajdują zastosowanie w części projektowej.


WYRÓŻNIENIE
Wyróżnienie dla pracy pt.: ROLA ZIELENI W MAŁYM MIEŚCIE
Autor: mgr inż. Wojciech Brzyski
Promotor: dr hab. Agnieszka Kwiatek-Sołtys, prof. UP

fot. Jan Zych

Praca podejmuje zagadnienia kształtowania terenów zieleni w małych miastach. Badaniami objęte zostały wybrane miasteczka obszaru małopolski: Biecz, Bobowa, Ciężkowice i Zakliczyn. Autor dokonał bardzo szczegółowej analizy rozmieszczenia i formy zagospodarowania zieleni oraz sposobu i zakresu korzystania z niej. Została przeprowadzona rzetelna inwentaryzacje tych terenów w poszczególnych miastach, udokumentowana licznymi zdjęciami, umożliwiająca ich klasyfikację. Przeprowadzone badania wskazały również, jak oceniana jest i jakie są oczekiwania mieszkańców w stosunku do rodzaju i urządzenia zieleni miejskiej. Wyróżnienie zostało przyznane za bardzo szerokie opracowanie podjętej problematyki, wysoki poziom warsztatu naukowego, pasję badawczą, a także walory aplikacyjne pracy.


Nagrodzone prace inżynierskie:

WYRÓŻNIENIE
Wyróżnienie dla pracy pt. ZAGOSPODAROWANIE TERENU WOKÓŁ STAREGO SPICHLERZA DWORSKIEGO W PISARACH
Autor: inż. arch. kraj. Łukasz Byś
Promotor: dr hab. inż. arch. Katarzyna Hodor, prof. PK

fot. Jan Zych

Praca porusza temat zagospodarowania terenu wokół zabytkowych zabudowań podworskich w Pisarach (Gmina Zabierzów). Celem pracy było stworzenie nowego miejsca spotkań i rekreacji dla lokalnych mieszkańców oraz przyjezdnych. Projekt prawidłowo dzieli obszar na odrębne strefy rekreacyjne, edukacyjne i usługowe oraz zakłada stworzenie wielofunkcyjnego dziedzińca będącego centrum założenia. W poszczególnych strefach zaprojektowano interesujące pod względem architektonicznym tarasy widokowe, obiekty małej architektury oraz pawilon edukacyjny. Dzięki nowej wizji niszczejący zabytkowy obiekt stanie się atrakcyjny, co uchroni to miejsce od degradacji i zapomnienia. Na pochwałę oprócz samego projektu zasługuje również ogólny cel pracy tj. zwrócenie uwagi na niszczejące zabytki o charakterze podworskim, które niewłaściwie przeprojektowane lub zdegradowane i wyburzone znikają z naszej przestrzeni czyniąc uboższym kulturowy krajobraz Małopolski i całego kraju.